MINSAN AKO'Y
NAPADAAN, KAPARA NGA NG
TIYOBIBO,
SA NAYONG MAY
KAPISTAHAN, ANG KAPALARAN NG TAO,
DINAMA ANG
KASAYAHAN, PAITAAS, PABABA
ITO,
GALAK SA
PUSO'Y NAKAMTAN. PARANG GULONG
NGANG TOTOO.
SA GITNA NG
KAGULUHAN, NAKAHIHILO
TALAGA,
TIYOBIBO'Y
NAMATAAN, ANG BUHAY NG
BALANA,
TUWA, LUHA AT
HIYAWAN, HINDI ALAM ANG
PAPUNTA,
ANG BIGLA KONG
NASAKSIHAN. SA BALAKING MATAGAL NA.
SA MAHINANG
PAG-INOG, PAGKAT HINDI MO
NGA HAWAK,
NG HIGANTENG
KORTENG BILOG, BUHAY MONG SA
'YO'Y LAGAK
ANG TAAS AY
GABUNDOK, SA MAYKAPAL ITO
BUHAT,
KATAYUGANG DI
MAABOT. KABAYARA'Y HINDI
SAPAT
.
SA KAUNTING
BARYA, SAAN
KA NGA BA PUPUNTA
HINILA NG
AKING PAA, PAITAAS
O PABABA BA?
SUMAKAY
KAPAGDAKA, SA
ITAAS TUTUDLAIN KA,
SA TIYOBIBONG
PAPAALSA. SA IBABA TATAPAKAN
KA.
UMIKOT NG
PAITAAS ANO MAN
ANG MANGYARI,
LIGAYA ANG
AKING NALASAP, MABIGO
MAN O UMIGI,
PAGBULUSOK AY
KAY SAKLAP, BASTA GAWIN ANG MABUTI,
TIYAN KO AY
NAHUMPAK. D'YOS ANG SA
'YO AY PUPURI.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento