ikaw lamang wala nang iba

Paano nga ba matulog sa gabi,

kung larawan mo ang sadyang gumigising 
          sa aking balintataw.

Paano ako magsasaya sa umaga

kung puno ako ng pananabik kasunod ay pangamba

Paano tuturuan ang pusong ibaling sa iba 
        ang pagmamahal

 kung ang bawat pintig nito’y ikaw ang kahulugan.

        Sa una pa lamang na ikaw ay mamasdan,

      ano ba at tila magnet ang iyong kariktan 
         na hinigop ang buo kong katauhan.

            Ayaw ko nang mawalay ka sa aking paningin.

            Kulang ang araw ko kapag hindi kita nasisilayan.

             Wari bagang nais kong maging iyong anino

             upang kahit saan ka pumunta 
             ay lagi mo akong kasama.

            Bagay na hindi ko alam na dumating na pala 
             sa punto na sa wari mo ay pangungulit.

            Hangad ko lamang ang makita lagi

            eksaherado man na sabihing oras-oras 
             subalit iyon talaga ang aking nadarama.

            Sa pagdaraan ng mga araw

            lalo lamang sumisidhi ang aking nadarama

            wala na akong ibang iniisip

            wala nang iisipin pa

            basta ang nilalaman nito

            ang dinarama nito

            ang ibinubulong nito

            ikaw lamang, wala nang iba!